Muziek
Het begin
Op achtjarige leeftijd ben ik begonnen met orgelspelen. Ik nam eerst lessen bij Teun Juk aan de muziekschool in Uithuizermeeden. Later heb ik nog een aantal lessen gehad bij Dirk Molenaar uit Eenrum. Tijdens mijn middelbare schoolperiode heb ik geen toets meer aangeraakt en heb ik veel in bandjes gespeeld: zingen, gitaar, basgitaar en voornamelijk drummen. Aan het begin van mijn studententijd heb ik het orgelspelen weer opgepakt en heb ik lessen genomen bij Stef Tuinstra aan de Noord-Nederlandse Orgelacademie (NNOA). Hier richtte ik mij in het begin voornamelijk op speeltechniek (Hanon, Czerny) en de pedaalstudies van Van Oortmerssen. Verder werd ik bij Stef ingewijd in de wonderlijke orgelwereld. Mede daardoor ben ik gaan inzien welke diepe lagen er zijn in muziek: in de interpretatie, in de bouw en plaatsing van orgels, in het registreren, in het begeleiden van de gemeentezang, in de liturgie en zoveel meer zaken. Nog steeds heb ik het idee dat ik niet ben uitgeleerd. Ondanks alle kennis blijft muziek voor mij in de basis het overbrengen van emoties (affecten). Tot die kern probeer ik mijn musiceren terug te brengen. Muziek zonder emotie is voor mij ondenkbaar.
De muzikale invloed van Bach
Als er één persoon is die als een rode draad door mijn leven loopt, dan is dat de persoon van Johann Sebastian Bach (1685-1750). Elke organist zal beamen dat er geen mooiere orgelmuziek is geschreven dan de muziek van Bach. De muziek van Bach kenmerkt zich door een geweldige balans tussen emotie en intellect. De muziek zit technisch perfect in elkaar, geen noot staat verkeerd. Maar daarnaast is de muziek van Bach ook ontzettend diepzinnig. Bach is een meester van de polyfonie, dat wil zeggen dat hij verschillende melodieën door elkaar laat klinken (soms wel zes of zeven) en toch de eenheid weet te bewaren. De liefde voor Bach is bij mij al jong begonnen en zal nooit meer weggaan. ‘Geen dag zonder Bach’, is mijn motto. Samen met mijn vader heb ik alle plaatsen bezocht waar Bach is geweest. Dat wil zeggen: echt alle plaatsen waarvan het bekend is dat hij er geweest is. Tot in de meest onbeduidendste dorpjes. Bach komt uit Thüringen, in het zuiden van de voormalige DDR. Een prachtige omgeving.
Een muzikale familie
Ik kom overigens uit een familie die erg geneigd is tot muziek. Opa Diekstra had een klein keyboardje waarop hij vaak gezangen uit het liedboek speelde (Blijf mij Nabij was een favoriet). Mijn Pake speelde in de fanfare in Surhuisterveen. Mijn vader heeft een erg brede muzikale belangstelling van klassiek tot pop, fusion en jazz. Mijn oom Guus heeft twee prachtige draaiorgels (de ‘Piccolo’ en de ‘Dulciaan’) met veel arrangementen van klassieke muziek. Mijn broer René speelt meerdere muziekinstrumenten evenals mijn schoonzus Vita. Hier op de foto geef ik muziekles aan de jongste Diekstra-telgen: mijn neefje en nichtje.
Filosofie
Studie en werk
In 2005 heb ik mijn diploma behaald in de orthopedagogiek. Ik heb altijd grote interesse gehad in het gezin, omdat de basis van het mens-zijn voor het grootste gedeelte in het gezin wordt gelegd. Tijdens mijn studie werd ook de interesse in filosofie gewekt. Aan de Rijksuniversiteit in Groningen heb ik de eerstegraads bevoegdheid tot docent filosofie gevolgd. Momenteel geef ik filosofie en godsdienst en levensbeschouwelijke vorming op het Comenius in Leeuwarden. Hoewel ik grote interesse heb in filosofie beschouw ik mezelf niet echt als filosoof. Filosofen staan er nog wel eens om bekend dat ze alle wijsheid in pacht denken te hebben en een tikkeltje eigenwijs zijn. Ik voel mij meer thuis bij een filosofie van de verwondering: alles is interessant en het onderzoeken waard. Maar de verwondering blijft.
Lezen, lezen & lezen
Een grote hobby van mij is lezen. Ik ben van jongs af aan vooral door mijn moeder gestimuleerd om veel te lezen. Ik lees echt werkelijk alles wat los en vast zit. Van filosofische boeken tot biografieën, van wetenschappelijke studies tot theologie, van muziekgeschiedenis tot psychologie en ga zo maar door. Toch moet ik ook een voorbehoud maken. Rousseau verzuchtte in zijn Émile al: ‘Boeken, waarom altijd die boeken? Stuur mensen de wereld in’. Praktische kennis en gesprekken met mensen kunnen vaak nog wel boeiender zijn dan al die boekenwijsheid. Een prachtige voetbalwedstrijd kan ik bijvoorbeeld net zo boeiend vinden als een goed boek.
Filosofen, opvoeding & muziek
Een filosoof die mij altijd zeer geïntrigeerd heeft is Theodor W. Adorno (1903-1969). Wellicht heeft dit er mee te maken dat Adorno naast filosoof ook musicus was en veel heeft geschreven over de verhouding tussen muziek en filosofie. Adorno is een taaie filosoof die vaak ontzettend moeilijke terminologie gebruikt en inzichten vanuit de filosofie, sociologie, economie en psychoanalyse moeiteloos met elkaar in verbinding brengt. Of ik hem altijd goed begrijp? Nee, daar ben ik eerlijk in. Adorno is niet altijd goed te volgen. Dat maakt het lezen van Adorno echter tot een prachtige uitdaging, een inspanning op zich. Een inspanning die hij ook van je eist, je moet immers kritisch zijn en willen leren. Naast Adorno vind ik ook een filosoof als John Dewey erg interessant. Mijn eindscriptie ging over een vergelijking tussen Adorno en Dewey met betrekking tot hun opvoedingsfilosofie. Ook al het werk van Meester Eckhart staat in mijn boekenkast evenals een groot aantal boeken van de theoloog Eugen Drewermann.